ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΩΤΗΣ – ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Σε λίγες ημέρες κυκλοφορεί το νέο σου τραγούδι που υπογράφει μουσικά και στιχουργικά ο Τόνι Μαυρίδης.
Είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος γιατί εκτιμώ απεριόριστα τον Τόνι Μαυρίδη. Είναι ένας σημαντικός μουσικός. Επί χρόνια συζητούσαμε το ενδεχόμενο να συνεργαστούμε και πριν από λίγους μήνες κατέστη εφικτό. Είναι ένα πολύ ρυθμικό νεανικό τραγούδι. Χαίρομαι πολύ γιατί μέσα από τη διαδικασία της γνωριμίας και επαφής μας απέκτησα ένα καινούργιο φίλο. Είναι ένας πολύ γλυκός αντιστάρ. Ένας φιλικός καθημερινός άνθρωπος που αγαπά τη μουσική. Εύχομαι η προσπάθεια μας να αγκαλιαστεί με αγάπη από το κοινό.
Έγραψες τα περισσότερα τραγούδια της τελευταίας δισκογραφικής δουλειάς ενός εκ των σημαντικότερων ερμηνευτών-θρύλων της χώρας, του Τόλη Βοσκόπουλου.
Η συνεργασία μας ήταν μοναδική. Ο Τόλης Βοσκόπουλος εκτός του ότι έχει γράψει τεράστια ιστορία είναι μία υπέροχη ψυχή. Είναι ένας απόλυτα δοτικός άνθρωπος. Εντυπωσιάστηκα από το μεγαλείο του χαρακτήρα του. Θυμάμαι όταν βγήκε από το studio μου είπε ” Δημητράκη άκουσε το! Αν δε σου αρέσει κάτι θα το ξαναπώ”. Ένας καλλιτέχνης του εύρους του Βοσκόπουλου είχε αυτή την απίστευτη γενναιοδωρία απέναντι σε ένα νέο άνθρωπο που μόλις ξεκινούσε. Τον θυμάμαι με τεράστια αγάπη και σεβασμό. Είναι ο πιο ειλικρινής και γενναιόδωρος άνθρωπος που έχω συναντήσει στην πορεία μου.
-Πως κρίνεις τα talent shows και reality μουσικής που κυριαρχούν στην τηλεόραση;
Κυριαρχούν απλά στην τηλεόραση γιατί τα παιδιά που βγαίνουν από εκεί δεν έχουν καταφέρει να κάνουν κάτι παραπάνω δυστυχώς. Μπαίνουν με ελπίδες και όνειρα χωρίς όμως να υπάρχει συνέχεια. Δεν έχει καταφέρει το σύστημα να τους πάρει βγαίνοντας από ένα παιχνίδι και να τους οδηγήσει στο να κάνουν τα επόμενα βήματα τους. Έχουν περάσει πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες που έπειτα ξεχάστηκαν. Τα ριάλιτι είναι για την τηλεθέαση και όχι για το καλό της μουσικής. Θεωρώ πώς είναι μία κρεατομηχανή που εκμεταλλεύεται καλλιτέχνες.
–H πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σου;
Νομίζω ήταν η περίοδος του μεγάλου σεισμού του 1999 στην Αθήνα. Ζούσα και ζω στο Μενίδι. Μέσα σε ένα λεπτό είδαμε με την οικογένειά μας το πατρικό σπίτι να πέφτει. ‘Ηταν σοκαριστικό. Σωθήκαμε από θαύμα. Επί δύο μήνες μέναμε σε σκηνές. Ήταν από τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου. Βέβαια ακόμη και τότε διατήρησα την αισιοδοξία μου. Όταν βλέπεις ανθρώπους γύρω σου να χάνονται δε μπορείς παρά να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη για το ότι έμεινες ζωντανός. Στην περιοχή μου είχαν χαθεί 140 άνθρωποι. Ήταν τραγικό. Είναι σοκαριστικό συναίσθημα. Πρέπει να διαχειριστείς την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Πέραν της υλικής απώλειας του σπιτιού έπεσε επίσης το μισό κτήριο της εταιρείας μας. Όταν χάνεις το σπίτι σου αισθάνεσαι σα να χάνεις μέρος των αναμνήσεών σου. Βιώσαμε ένα τεράστιο σοκ.
Σε συνεργασία με το Δήμο Αχαρνών πήρες την πρωτοβουλία να κάνεις μαζί με πολλούς ακόμα καλλιτέχνες μία μεγάλη συναυλία στις αρχές Σεπτέμβη και όλα τα έσοδα θα δοθούν στους πυρόπληκτους των δήμων Ραφήνας και Μαραθώνα αλλά και στους πληγέντες από τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα
Είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω όταν τόσοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, τους ανθρώπους τους, τις περιουσίες τους. Νομίζω πώς όλοι οι Έλληνες πονέσαμε βαθιά βλέποντας αυτές τις αποτρόπαιες εικόνες. Έχω μιλήσει με πολλούς συναδέλφους που απάντησαν αμέσως θετικά σ’ αυτή την πρωτοβουλία και ψάχνουμε με το δήμο ημερομηνία που θα μπορούσε να διεξαχθεί αυτή η συναυλία
